Crepidotus epibrus

Crepidotus epibrus
clasificación cientifica
Dominio:eucariotasReino:ChampiñonesSub-reino:setas altasDepartamento:basidiomicetosSubdivisión:agaricomicotinaClase:agaricomicetosSubclase:agaricomicetosOrdenar:agáricoFamilia:FibrosoGénero:CrepidotVista:Crepidotus epibrus
nombre científico internacional
Crepidotus epibryus ( Fr. ) Quél. 1888 (¿1872?)
Sinónimos
  • Agaricus epibrus Peck 1878 basiónimo
  • Pleurotellus epibrus (Fr.) Zmitr. 2004
  • Crepidotus septicus sensu auct.
  • Pleurotus septicus sensu auct.
  • Pleurotus perpusillus sensu auct.
  • Pleurotellus septicus sensu auct. EUR.
  • Crepidotus pubescens sensu Kühner y Romagnesi
  • Agaricus hipnófilo ( Pers. ) Berk. 1860
  • Pleurotus hipnófilo (Pers.) Berk. 1887
  • Pleurotellus hipnófilo (Pers.) Fayod 1889
  • Dendrosarcus hipnófilo (Pers.) Kuntze 1898
  • Crepidotus hipnófilo (Pers.) Nordstein 1990
  • Agaricus herbarum picotear 1873
  • Crepidotus herbarum (Peck) Sacc. 1887
  • Pleurotellus herbarum (Peck) Cantante 1947
  • Pleurotellus graminicola Fayod 1893
  • Pleurotus graminicola (Fayod) Sacc. & D. Sacc. 1905
  • Crepidotus commixtus Bres. 1912
  • Pleurotus commixtus (Bres.) Bres. 1928
  • Dochmiopus commixtus (Bres.) Cantante 1936 [1]

lat.  Crepidotus epibryus es unade hongo delgénero Crepidotus . También conocido como el musgo pleurotellus ( Pleurotellus epibryus ).

Descripción

Los cuerpos fructíferos son capsulados, al principio tienen una pata rudimentaria , luego sésiles, adheridos al sustrato lateralmente o en la parte superior.

El sombrero tiene 0,2-2,5 cm de diámetro, lobulado a una edad temprana, luego adquiere forma de riñón, forma de concha redonda, convexa. El borde está doblado, acanalado. La superficie es fieltro pubescente, blanca, no cambia de color cuando se seca.

Las placas son de anchas a libres, frecuentes, de 1-2 mm de ancho, de blancas o amarillentas, luego parduscas. Hay platos.

La pulpa es blanca, fina, inodora y de sabor pronunciado.

Faltan el resto de las colchas .

Polvo de esporas de color ocre pálido. Las esporas no son amiloides , acidófilas, de cilíndricas alargadas a fusiformes, de 6,5 a 10,5 × 2,5 a 3,5 µm de tamaño, lisas.

Queilocistidios incoloros, cilíndricos, a menudo sinuosos, ramificados, (20) 30–60 × 2–7 µm de tamaño.

El sistema de hifas es monomítico, las hifas sin abrazaderas tienen paredes delgadas, de 2 a 4 µm de diámetro. Un tipo de pileipellis - trichodermis , que se convierte en cutis con la edad , está formado por hifas sinuosas.

Placas de trama subregular.

Los basidios son de cuatro esporas, clavados-cilíndricos, de 15 a 25 × 2 a 7 µm de tamaño, sin una hebilla en la base, tienen una constricción central [2] .

Ecología

Saprotroph en pequeños restos de madera , brotes de musgo, suelo de bosque, pastos muertos , causa pudrición blanca. Conocido en Europa , América del Norte , América del Sur ( Brasil ), se encuentra en los restos de arce ( Acer ), álamo ( Populus ), abeto ( Abies ), árbol de la vida ( Thuja ), fresno ( Fraxinus ), pino ( Pinus ), pastos ( Poaceae ) y otras plantas [3] [4] [5] [6] .

Notas

  1. Sinónimos Archivado el 20 de abril de 2021 en Wayback Machine en el sitio web de Species Fungorum
  2. Zmitrovich, 2004 , pág. 32-33.
  3. Zmitrovich, 2004 , pág. 34-35.
  4. Laboratorio de Micología y Microbiología Sistemática: Crepidotus epibryus Archivado el 4 de marzo de 2016.  (Inglés)
  5. Laboratorio de Micología y Microbiología Sistemática: Crepidotus herbarum  ( downlink  )
  6. Laboratorio de Micología y Microbiología Sistemática: Pleurotellus hypnophilus Archivado el 5 de marzo de 2016.  (Inglés)

Literatura