Dialectos Belopavlich-Vasoevich
Dialectos Belopavlich-Vasoevich ( Serbohorv. Belopavliћko-Vasoјeviћki poddialekat / bjelopavlićko-vasojevićki poddijalekat , Serb. Belopavliћko -vasoјeviћki poddiјalekat ) - dialectos del dialecto Zeta-Rash del serbio Konechum / Shtokakhum Están ubicados en las regiones central y oriental de Montenegro en los territorios de las antiguas tribus montenegrinas Belopavlich y Vasoevich , así como en varias regiones vecinas. Representan uno de los cuatro grupos de dialectos del área Zeta-Rash (subdialectos, según la terminología adoptada por los dialectólogos serbios) junto con los dialectos Cetinsko-Bar , Ozrinichsko-Brochanatsky y Senichsko-Novopazar (subdialectos) [4] .
Cuestiones de clasificación
Como un tipo de dialecto separado, los dialectos de las tribus Belopavlichs y Peshivtsy fueron identificados por primera vez por R. Boskovic y M. Maletsky . El área dialectal de Vasoevichi se identificó y describió por primera vez en el trabajo de M. Stevanovich "Istochnogornogorski dialectal". M. Peshikan unió los dialectos de Belopavlichsky y Vasoevichsky como parte del grupo de los antiguos dialectos de Brda en un solo tipo de dialecto . Aclarando los límites del área bajo estudio, A. Chirgic lo llamó "Lower Peshivsko-Beloplavichsko-Vasoevichsky" [5] . El criterio para combinar los dialectos de Belopavlich y Vasoevich en una unidad de dialecto es la similitud de sus características de acentuación : ambos grupos de dialectos se caracterizan por un cambio parcial del acento descendente de una sílaba al comienzo de la forma de la palabra con un cambio a un acento ascendente en las vocales cortas y largas ( sèstra "hermana"; múnja "relámpago", národ "gente") [6] .
Área de distribución
Los dialectos Belopavlich-Vasoevichi están ubicados en la parte central del área donde se distribuye el dialecto Zeta-Rash , que es una zona de transición entre la parte suroeste, caracterizada por la mayor diferenciación dialectal y las características dialectales más arcaicas, y la parte noreste. , que se caracteriza por una ligera fragmentación de dialectos y una innovación relativamente generalizada [7] . El rango de los dialectos Belopavlich-Vasoevich cubre dos regiones aisladas entre sí por las áreas de otros dialectos Zeta-Rash. Uno de ellos, ubicado al suroeste, incluye los territorios de las antiguas tribus Belopavlich en la región de Brda y los peshivtsy del sur en el Viejo Montenegro . Otra región situada al noreste incluye el territorio de la antigua tribu Vasoevich , así como los alrededores de las ciudades de Plav y Gusine en la región de Brda [8] .
Rasgos dialectales
Los dialectos Belopavlichsko-Vasoevichi se caracterizan por las siguientes características dialectales [8] [10] :
- tipo de acentuación con transferencia parcial de acento desde la última sílaba con una vocal corta , independientemente de si es abierta o cerrada, una sílaba al comienzo de la forma de la palabra : sestrȁ > sèstra "hermana"; nārȍd > národ "gente"; el antiguo acento descendente en sílabas con vocal larga permanece sin cambios: ženȇ "mujeres, esposas", dānâ "del día", drūgê "otros";
- difusión relativamente consistente del tipo de pronunciación Iekavian ( ije / je en lugar de Proto-Slavic * ě );
- preservación del grupo de vocales -ао al final de l -participios de verbos en dialectos de Vasoevich: došȁo "vino", kopȁo "cavó";
- ausencia del fonema h (con sustituciones típicas);
- distinción entre consonantes laterales l' y l como en serbio estándar ;
- la presencia de sustantivos con dos géneros gramaticales : glâd "hambre", ȍtrōv "veneno, veneno", etc.;
- falta de participios pasados válidos ;
- el uso de construcciones preposicionales con sustantivos en el tipo de caso instrumental Kȍsīm s kȍsōm "Koshu oblicuo" en lugar de Kosim kosom no preposicional ;
- amplia distribución de turquismos , un número relativamente pequeño de préstamos de lenguas romances en comparación con los dialectos de Cetin-Bar .
Notas
- ↑ Browne W. Idiomas eslavos del sur. Serbocroata // Las lenguas eslavas / Editado por Bernard Comrie y Greville G. Corbett . - Londres, Nueva York: Routledge , 1993. - Pág. 386 (Mapa 7.1. Dialectos serbocroatas). — 1078 pág. — ISBN 0-415-04755-2 .
- ↑ Lisac J. Hrvatska dijalektologija. 1. Hrvatski dijalekti i govori stokavskog narječja i hrvatski govori torlačkog narječja. - Zagreb: Golden marketing - Tehnička knjiga, 2003. - S. 160-161 (Karta 4. Dijalektološka karta štokavskog narječja). - 167 S. - ISBN 953-212-168-4 .
- ↑ Okuka, 2008 , pág. 316-317.
- ↑ Okuka, 2008 , pág. 183-184.
- ↑ Čirgić A. Crnogorski jezik u prošlosti i sadašnjosti / Urednik Milenko A. Perović . - Podgorica: Institut za crnogorski jezik i književnost, Matica crnogorska , 2011. - S. 68-72. - 209 S. - ISBN 978-9940-579-12-8 . (Consultado: 21 de agosto de 2021)
- ↑ Karakteristike poddijalekata jugoistocnog crnogorskogdijalekta : [ arq. 17/08/2021 ] : [ Serbio. ] //Universidad Crne Gore . — Podgorica. (S. 1.) (Consulta: 21 de agosto de 2021)
- ↑ Okuka, 2008 , pág. 183.
- ↑ 12 Okuka , 2008 , pág. 184.
- ↑ Pesikan M Stanje proučavanja crnogorske govorne zone i dalji zadaci (serbio) // Zbornik za filologiju i lingvistiku, knj. XIII. - Novi Sad: Matica srpska , 1970. - Hno. 1 . — S. 193. Mapa 2. Diferenciación interna de los dialectos de Tsrnogorsk.
- ↑ Karakteristike poddijalekata jugoistocnog crnogorskogdijalekta : [ arq. 17/08/2021 ] : [ Serbio. ] //Universidad Crne Gore . — Podgorica. (S. 4.) (Consulta: 21 de agosto de 2021)
Literatura
- Beleške o gusinjskom govoru (serbio) // Izveštaj Zadužbine Luke Ćelovića-Trebinjca. - Belgrado, 1933-1934. - S. 183-188.
- Lokalitet, prelaznost i vokalskisistem govora Kopilja (Piperi) i Gostilja (Bjelopavlići) (serbio) - 1999. - T. IV , br. 1-2 . - S. 593-607 . — ISSN 0354-9259 .
- O govorima Crne Gore (Bijelo Polje, Vasojevići, Crmnica) (serbio) // Godišnjak Zadužbine Sare i Vase Stojanović. - Belgrado, 1935-1937. - San II, IV, V. - S. 13-16 (II, 1935), 21-25 (IV, 1937), 30-32 (V, 1937).
- Okuka M. Srpski dijalekti. - Zagreb: Prosvjeta, 2008. - 320 S. -ISBN 978-953-7611-06-4. (Consultado: 24 de agosto de 2021)
- Petrovic D Prilog poznavanju akcenatskog sistema u pješivačkom govoru (serbio) // Zbornik za filologiju i lingvistiku, knj. IX. - Novi Sad:Matica srpska, 1966. - S. 130-135.
- Petrovic D Neke vokalske i konsonantske karakteristike pješivačkog govora (serbio) // Zbornik za filologiju i lingvistiku, knj. X.- Novi Sad:Matica srpska, 1967.- S. 161-169.
- Stevanovic M Glavne dijalekatske crte vasojevićkog govora (serbio) // Izveštaj Zadužbine Luke Ćelovića-Trebinjca. - Belgrado, 1933-1934. - S. 188-191.
- Stijovic R Iz leksike Vasojevića/ glavni urednikPavle Ivić. - Beograd: Filozofski fakultet Univerziteta u Novom Sadu , Institut za srpski jezik SANU , 1990. - S. 119-262. — ( Srpski dijalektološki zbornik , knj. XXXVI). ISSN 0353-8257 (Consultado: 24 de agosto de 2021)
- Stijovic R Neke crte govora Vasojevića (serbio) // O srpskim narodnim govorima: naučni skup Despotovac 21-22.8.1996 / glavni urednik Pantić M . - Despotovac, 1997. - S. 241-243. (Consultado: 24 de agosto de 2021)
- Stijovic R Frikativifihu govoru Vasojevića (serbio)i delo akademika Pavla Ivića / glavni urednik, editado por Tomislav Bekić - Subotica, Novi Sad, Beograd: Gradska biblioteka (Subotica),Matica srpskai Filozofski fakultet Univerziteta u Novom Sadu , Filozofski fakultet Univerziteta u Novom Sadu , 2004. - S. 489-497. — ISBN 86-8287-309-5 .
- Ćupic D. Akcenat imenica u bjelopavlićkom govoru (serbio) // Prilozi proucavanju jezika. - Novi Sad: Filozofski fakultet Univerziteta u Novom Sadu , 1970. -Br. 6_ - S. 135-152.
- Ćupic D. Govor Bjelopavlića/ jefe urednikPavle Ivić. - Beograd: Institut za srpskohrvatski jezik , ŠIRO Srbija, 1977. - 226 S. - ( Srpski dijalektološki zbornik , knj. XXIII). ISSN 0350-1906 (Consultado: 24 de agosto de 2021)
- Ćupic D. Suglasnicililju govoru plavsko-gusinjske zone (serbio) // Zbornik za filologiju i lingvistiku, knj. XLI. - Novi Sad:Matica srpska, 1999. - S. 395-398.