Dialecto de Westfalia Oriental | |
---|---|
nombre propio | Ostwestfalisch |
Países | Alemania ( Renania del Norte-Westfalia ) |
Clasificación | |
Categoría | Idiomas de Eurasia |
rama germánica grupo de Alemania Occidental Subgrupo de bajo alemán Dialectos del bajo sajón | |
Escritura | latín |
El dialecto de Westfalia Oriental ( en alemán: Ostwestfälisch ) es un dialecto perteneciente a los dialectos de Westfalia del grupo bajo sajón del bajo alemán . Distribuido en el distrito administrativo de Detmold , las tierras de Osnabrücker y Tecklenburg ( el distrito del mismo nombre ). Desplazado por el alto alemán .
En Westfalia oriental, la a original (como en la palabra Rot - Rat ) y la a posterior (como en Water - Wasser ) se distinguen claramente, los diptongos largos son característicos ( Braut en lugar de Brot , Fout en lugar de Fuß , Kaise en lugar de Käse , däipe en lugar de tief , etc.), unión de dos consonantes en la raíz ( teggen en lugar de zehn , maggen en lugar de mähen , friggen en lugar de freien , bowwen en lugar de bauen , bruwwen en lugar de brauen ), pronunciación más pronunciada de las combinaciones de letras sch y ch , moviendo la inicial al- a ol- (como en olle - alle ) y moviendo la raíz -ol- a -aul- ( ault - alt, kault - kalt ).
El dialecto de Westfalia Oriental abunda en su propio vocabulario: Lüüt ( Mädchen ), wacker ( schön ), Saut ( Brunnen ), ninn(e) ( kein(e) ). Consulte los diccionarios de dialectos wesfalianos y del bajo sajón .
Dat ostwestfäilische Platt es 'n Däil von dat Westfäilische Platt un wett en Ostwestfaulen küert. Et giff sierben Formen: Dat Usenbrückske, dat Lübker, dat Rauwensbierger, dat Wiedenbrücksker, dat Lippsche, dat Paderbuorner un dat Waldecker Platt.
Wat besondret sinn däi Ünnerschäidung tüsken dänn ursprünglich langen a wie in Rot (Rata) un dänn later däihnten a wie in Water (Wasser), däi Diphthongierung van däi langen Vokale wie in Braut (Brot) orre Fout (Fuß), däi Hiattilgung wie in teggen (ziehen) orre maggen (mähen) un tou gouter lesst nau däi Wörter Lüüt (Mädchen), wacker (schön), Saut (Brunnen) un ninn(e) (kein(e)).
Bit nauen twäiten Weltkriech fue dat ostwestfäilische Platt däi Sprauk, däi däi mäißten Kinner en Huse touierße lernt hebbet, más tarde hebbet däi Kinner dann Houchdüütsk lernt. Van Dage lernt däi Kinner fast gohr käin Platt mehr, aber manche lernt 'n lütket bierden inne Schoule.